Wielkich
dzieł Boga nie zapominajmy ...
Drodzy Bracia w kapłaństwie,
Siostry Zakonne,
Umiłowany Ludu Boży!
Dnia 16 stycznia 1991 roku Sługa Boży papież
Jan Paweł II odnowił działalność archidiecezji Lwowskiej we Lwowie i z tym
dniem odbył się powrót metropolity do Lwowa po wielu latach wypędzenia. Wraz z
odnowieniem archidiecezji Lwowskiej zostały przywrócone struktury diecezjalne w
Żytomierzu i Kamieńcu Podolskim. Te trzy diecezje obejmowały wówczas całe
terytorium Ukrainy wchodząc w skład jednej metropolii Lwowskiej.
Pierwszym metropolitą po odnowieniu
archidiecezji na Ukrainie został mianowany biskup Marian Jaworski. Do momentu
tej nominacji był on administratorem apostolskim archidiecezji Lwowskiej z
siedzibą w Lubaczowie, to znaczy zarządzał tą częścią archidiecezji Lwowskiej,
która po II wojnie światowej pozostała w granicach Polski. Ustanowiono także pierwszych
dwóch biskupów pomocniczych w osobach długoletniego proboszcza lwowskiej
archikatedry, ojca Rafała Kiernickiego i księdza Marcjana Trofimiaka, obecnego
biskupa diecezji Łuckiej.
W tym roku z Bożej Opatrzności obchodzimy
dwudziestą rocznicę tamtych wydarzeń, za które pragniemy wyrazić Bogu
wdzięczność, a jednocześnie spojrzeć na nie w świetle słów proroka Aggeusza:
'Rozważcie czasy obecne i minione' (Ag 2,18).
Rozważając czasy minione, widzimy jak Bóg
kieruje dziejami ludzkości nie wedóug ludzkich kryteriów myślenia. W momencie,
gdy ze Lwowa w 1946 roku został wydalony ostatni metropolita arcybiskup
Eugeniusz Baziak, wydawało się, że Kościół na tych ziemiach ulegnie całkowitej
zagładzie. Każdy pogrzeb kapłana w okresie komunistycznym równał się zamknięciu
jednej świątyni. Wielu z pośród duchownych zostało poddanych prześladowaniom
poprzez wywózki, obozy, czy też pozbawianie praw wykonywania misji kapłańskich.
Wierni doznawali szykan z powodu wyznawanej wiary.
Nieliczne ośrodki wiary, jak lwowska katedra,
świątynia w Złoczowie, Samborze, Czerniowcach i inne czynne kościoły w czasach
ideologii komunistycznej zdawały się nikłymi płomykami nadziei i pomocy w bożym
życiu duchowym człowieka. Jednak i te nieliczne światła starano się niszczyć.
Jeszcze w latach 60-tych brutalnie zabierano wiernym i zamykano kościoły jak na
przykład świętej Marii Magdaleny we Lwowie, kościoły w Stanisławowie,
Bukaczowcach, Starej Soli itp.
Rozważając czasy minione, wspominany także
ludzi, którzy mimo trudności wytrwale naśladowali Chrystusa Pana. Dziękujemy
Bogu za świadectwo życia i posługę naszych biskupów: Eugeniusza Baziaka, a
szczególnie obecnego kardynała Mariana Jaworskiego arcybiskupa-seniora, który z
zapałem podjął się dzieła ratowania spuścizny bł. Jakuba Strzemię. Cenimy
duchową wielkość i społeczne zaangażowanie duchownych i świeckich, znanych i
nieznanych, dzięki którym Kościół lwowski przez minione lata rozwijał się i
uświęcał. Na szczególną uwagę zasługują postacie, wspomnianego ojca biskupa
Rafała Kiernickiego, bpa Jana Cieńskiego, ks. Kazimierza Mączyńskiego, ks.
Augustyna Mednisa, ks. Jana Szeteli i wielu innych. W niespokojnym okresie
komunistycznym Boża Opatrzność ciągle prowadziła nas posługując się tymi
wyjątkowymi osobami. Nie sposób tu pominąć także rzesze ludzi anonimowych,
którzy z całkowitym pietyzmem i namaszczeniem przekazywali wiarę swoim dzieciom
i wnukom. To dzięki nim w szczególności stało się możliwe odrodzenie Kościoła
archidiecezji Lwowskiej.
Obchodząc dziś dwudziestolecie odrodzenia struktur
naszego Kościoła lokalnego, dziękujemy Bożej Opatrzności za to, że 'nas
uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości'. To On sam 'uwolnił
nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w
którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów' (Kol 1, 12-13).
Rozważając czasy obecne i wyzwania, jakie
stoją przed nami, rozumiemy, że siły do wytrwania w przymierzu z Bogiem
powinniśmy szukać w zawierzeniu naszego Kościoła Matce Bożej Ślicznej Gwieździe
Miasta Lwowa, naszym świętym i błogosławionym, w szczególności błogosławionemu
Jakubowi Strzemię, patronowi naszej archidiecezji.
To dzięki ich przemożnemu wstawiennictwu było
możliwe odnowienie tylu ośrodków parafialnych, seminariów duchownych,
utworzenie Instytutu Teologicznego we Lwowie, przywrócenie w diecezjach
działania kościelnej 'Caritas', instytucji, której zadaniem jest świadczenie
miłosierdzia najbardziej potrzebującym.
Niech zatem radosne 'Te Deum' zabrzmi w dniu
obchodów rocznicy we wszystkich kościołach naszej archidiecezji. Niech opieka
Matki Bożej Łaskawej i innych Patronów broni nas przed zakusami zła i będzie
źródłem nadziei na następne lata.
Z serca Wam błogosławię: W Imię Ojca i Syna,
i Ducha Świętego.
Arcybiskup
Mieczysław Morrzycki metropolita Lwowski,
Lwów, 1
stycznia 2011 roku,
rkc.lviv.ua
|